کجاست...

کجاست چشمان منتظری که بودنم را به تصویر کشد

ومن بدانم که کسی هست که انتظارم را کشد

کجاست لبخند پرمهرت تا بی دریغ

 زندگی را بر من عرضه دارد

و من...

این همیشه جست و جو گر بودن را لاجرعه بنوشمش

کجاست دستان پر از عشقت تا دستان خسته ام را بفشارد

کجاست گام های استوارت که همگام با من

 کوچه های عشق را سیر کند

کجاست نفس روح بخشت تا من به پاس این همه مهربانی

دسته گل مهر وجودم را هدیه بر این آستان کنم

تا شاید در پیمودن راه بی انتهای شب...

به امید رسیدن به نور...

تنهایم نگذاری